Berichtenblad van Je Maintiendrai en Christofoor woensdag 1 nov. 1944

 

De Vakbeweging in de Nieuwe tijd.

De Duitsers gebruiken de korte tijd, die hun nog rest om in ons land te roven, te plunderen en te vernielen, wat zij kunnen. Wat er nog over was van ons productie- apparaat. van onze welvaart wordt vernietigd en de moderne oorlogsmachine, die over ons land gaat, doet de rest. Wij behoeven ons geen illusies meer te maken, als wij weer vrij zijn, dan zijn wij een tot op het gebeente verarmd volk, dat voor zijn naakte bestaan hard, heel hard zal moeten ploeteren. Eén voordeel zit er misschien toch nog in de ontzettende omstandigheden: heel wat ,.problemen” worden er door vereenvoudigd.  zullen van de grond at aan opnieuw moeten beginnen; gevestigde rechten, die ontzien moeten worden, zullen opgeruimd zijn; wij zullen knopen moeten doorhakken, oplossingen moeten vinden voor vraagstukken, waarover wij ons vroeger konden veroorloven jarenlang te hakketakken. Wij zullen moeten doortasten, al onze bedachtzaamheid ten spijt, omdat ons leven en ons bestaan op het spel staan. En wij zullen ons meningsverschillen onderlinge strijd en eindeloze debatten niet meer kunnen permiteren. Alle krachten, aller toegewijde medewerking zijn beslist onmisbaar. Daarom moet de wederopbouw van stonde at aan nieuwbouw zijn. Want in het vroegere sociaal-econo-mische bestel, dat de werknemers van elke zeggenschap uitsloot en dat in beginsel uitsluitend de belangen der kapitaalverschaffers tot richtsnoer van de productie nam, kon men toch kwalijk toewijding van de werknemers verwachten. Zeker overgeleverd plichtsbesef hield de meeste werknemers gelukkig nog wel van al te gekke dingen terug, met scherp toezicht, boeten, premies en ontslagbedreiging wist men vaak de arbeidsprestaties wel op te jagen, promotie-kansen brachten sommigen er toe, zich werkelijk tot het uiterste in te spannen, maar van een algemene diep-gevoeld: verantwoordelijkheid voor het geheel, was onder de werknemers geen sprake, kon ook geen sprake zijn. En met minder dan deze bewuste verantwoordelijkheid van allen voor allen, komen we er niet! Daarom moet aan alle werknemers zeggenschap in het sociaal-economische leven worden gegeven, in de bedrijfsorganen èn in de onderneming, al kan dit laatste nimmer in- menging in het dagelijkse beheer betekenen. Door mede-zeggenschap naar mede- verantwoordeliikheíd, dit is na deze oorlog niet meer een propaganda-leus, niet meer een „probleem”, waarover we gezapig een paar jaar kunnen studeren en debatteren, maar een onontkoombare noodzaak!In de bedrijisorganen zullen het de vertegenwoordigers der werknemersvakbeweging moeten zijn, die deze medezeggenschap uitoefenen; zij zitten daar niet om „arbeiders-belangen” te behartigen, maar om het geheel mee te leiden en te besturen in dit geheel zijn de arbeidersbelangen begrepen. De vakbeweging worde de stem van de tot mede- verantwoordelijkheid geroepen werknemers. Hoge eisen zullen in de naaste toekomst aan kennis, inzicht en karakter van -de vertegenwoordigers der werknemers gesteld moeten worden, De scholing van kader en leden der vakbonden dienen op de selectie en vorming van deze vertegenwoordigers vooral gericht te zijn. Er zijn tijdens de bezetting wel stemmen opgegaan, die verdwijning der vakbonden als overleefde klassenstrijdorganen uit een voorbije periode bepleitten. Wij voelen voor die verdwijning niets. De strijd tegen klasse-voorrechten en vooroordelen is nog niet geheel volstreden. Niet weg met de vakbeweging is onze leuze, maar omhoog met de vakbeweging. Omhoog naar nieuwe verantwoordelijkheid!

Het annexati-vraagstuk.

Zoals in ons vorige nummer nog met een enkele zin kon worden vermeld, heeft de Ned. regering een Nota gericht aan alle geall. regeringen, waarin zij mededeelt, dat Nederland zich, na de bevrijding, het recht voorbehoud om afstand van Duits grond-gebied, waaruit de Duitse bevolking zich zou moeten terugtrekken, te verlangen. Onze regering motiveert dit verlangen met te wijzen op de onmetelijke vernielingen, die door de Duitsers kwaadwillig en willekeurig, zonder overwegingen van milit. aard, in ons land zijn aangericht, vernielingen, die niet goed te maken zijn met de overdracht van econ. goederen alleen. Min, Van Kleffens heeft er Zondagavond voor Radio-Oranje nog eens op gewezen, dat in deze Nota geen eis tot aanhechting van Duits gebied wordt gesteld, maar dat voor ons volk alleen het recht voorbehouden wordt om die aanhechting te verlangen. indien het na de bevrijding tot de slotsom mocht komen, dat deze eis niet alleen zakelijk gemotiveerd, maar ook anderszins wenselijk is. Wij verheugen ons over dit standpunt van de regering, dat geheel overeenstemt met de opvattingen, welke reeds vroeger in „Je Maintiendrai” werden gepubliceerd. Na bestudering van de volledige tekst van de Nota zullen wij in ons Berichtenblad nader over het annexatie-vraagstuk schrijven.

ln verband met het beter begrijpen van de militaire situatie in ons land geven wij een gedeelte van een overzicht uitgesproken voor Radio Oranje.

De verwoede tegenstand die de Duitsers bieden bij de Geallieerde opmars in Brabant, teekent het belang dat wordt gehecht aan een spoedig openstellen van de haven van Antwerpen voor de Geall. scheepvaart. Dit belang kan duidelijk worden gemaakt in enkele cijfers over het toevoerprobleem van de Geall. legers aan het W. front. Een Eng. militair deskundige schatte onlangs, dat een gemiddelde divisie van 10 tot 15 duizend man een dagelijksche normale toevoer noodig heeft van 600 ton. Nu zijn er in het W. 2 tot 3 millioen Geall. strijders. Deze staan natuurlijk lang niet allemaal aan het front. Bovendien zijn er ook sterke eenheden bij van de luchtmacht. Nemen wij echter aan, dat 100 divisies of wel tussen de l en 1,5 millioen man onderhouden moeten worden aan of achter het front, dan zouden ze dagelijks noodig hebben een toevoer van 60.000 ton. Het overgrote gedeelte hiervan moet geschieden per vrachtauto- De 100 divisies die wij noemden. zouden voor hun dagelijkse toevoer afhankelijk zijn van de aankomst van niet minder dan 15000 vrachtauto’s. Om het aantal vrachtauto’s dat werkelijk in gebruik is, te vinden zouden wij natuurlijk het aantal van 15.000 moeten vermenigvuldigen met het aantal dagen, nodig voor de reis heen en terug naai’ het schip en nodig voor reparatie. Zijn er 8 dagen mee gemoeid. dan komen wij tot een totale vloot van 120.000 vrachtauto’s, alleen al voor de dagelijkse toevoer. De voorraden die nodig zijn voor een groot offensief, zijn dan nog niet eens meegerekend’ Wij geven deze cijfers bij wijze van illustratie- Dit vrachtautotransport vergt buitenge-woon veel tijd. Het meeste materiaal moet immers nog steeds komen van de haven van Cherbourg en van de enorme geïmproviseercle havens aan de Normandische lost, waar het lossen in de herfststormen natuurlijk ook niet gemakkelijker wordt. De haven van Antwerpen heeft het grote voordeel, dat hij dicht bij het front ligt en naar verhouding zeer weinig beschadigd is. Zij had in vredestijd een laad- en loscapa-citeit van 50.000 ton per dag. M.a.w., zodra deze haven kan worden gebruikt. is het geall. toevoerprobleem oneindig veel eenvoudiger. Dat dit voor operaties in Ned. van groot belang is, spreekt vanzelf. De D. in Ned. hadden immers niet alleen het voor-deel dicht te zitten bij de D. industriegebieden, maar ook hadden zij in ons land grote depots opgebouwd -met het oog op de geall. landingen. Al dat materiaal kan nu door de 1 worden gebruikt voor het vertragen van het offensief uit het Z. De geall. moesten en moeten nog steeds alles aanvoeren over honderden en honderden km. De Duitsers hebben alles vlak bij de hand. Waarschijnlijk was het D- transport sterker belemmerd, als onze luchtmacht op ruimer terrein had kunnen opereren. Wij hoeven U echter niet te zeggen, hoe het weer in de afgelopen weken in Ned. is geweest. Er zijn van midden Sept. tot midden Oct. welgeteld twee dagen geweest met uitgesproken goed weer voor de luchtmacht. Ondanks deze handicap is er van geall. zijde meer maler geconcentreerd dan kuit -de huidige actie blijkt. De campagne aan de Westerschelde zal nog zeker heftige strijd met zich brengen, maar vordert toch gestadig in de goede richting. Hetzelfde geldt voor de campagne tussen Peel en Maas. die echter van min- der strategische betekenis is. Belangrijker is, wat wordt voorbereid tussen Nijmegen en Arnhem. Dat gebied is volgens een D. oorlogscommentator tot barstens toe gevuld met strijdkrachten van het Eng. tweede leger. Actie op enigszins grote schaal heeft zich daar echter in de afgelopen week niet voorgedaan. En wat de toekomst betreft hangt veel — zo niet alles – af van deze twee factoren! de toevoerpositie en het weer. Tot zover de toestand in ons Vaderland”.

Mededeling.

Er is ons een gestencild blaadje van 4 blz onder ogen gekomen dat als opschrift draagt „Voorlichtingsdienst van Je Maintiendrai“ Waar in een artikel van Vrij Nederland over de spoorwegstaking wordt geciteerd en aan het slot wordt opgewekt tot geldinzameling voor de Spoorwegmannen. Wij kunnen de herkomst van dit blaadje. dat niet verward moet worden met ons 3 x per week verschijnende „V.O.D. Voorlichtingsdienst van Je Maintiendrai“,niet en zijn dan ook geenszins voor de inhoud verantwoordelijk. Nog willen wij erop wijzen dat de illegale bewegingen met nadruk vragen om niet’ op eigen gelegenheid geldinzameling voor de spoorwegmannen te houden.

Red. J M.

Van de Fronten.

De Minister-president Gerbrandy bezocht Gen. Eisenhower’s hoofdkwartier in de afge-lopen week voor besprekingen. – De Engelsen bereikten de Maas ten N. van Tilburg Geallieerde patrouilles naderen de brug bij Geertruidenberg. Polen vormden een brugge-hoofd over de Mark en rukten 1 km. verder op. Heel Z. Beveland is nu bevrijd en de Sloedam is in Geal. handen. Ook is de vijand verdreven uit Z. Vlaanderen naar een kleine strook bij Knocke en Heyst, Liesel in de Deel werd heroverd. ln O. Frankrijk werd Mezière le Metz veroverd. ln 9 dagen in N.-Br. 3.400 en sinds D-day 637.000 krijgsgevangenen. Luchtaanvallen op spoorweginstallaties in de Roer. 1000 toe-stellen deden aanvallen op Keulen en Berlijn en vliegvelden achter het front. 2 Toestellen verloren. De brug bij Keulen werd verwoest; het Mittellandkanaal staat over 5 km. droog. ln Ts.Sl. vorderingen, in Hongarije 75 km. van Boedapest. ln Griekenland werd Arnissa bevrijd ln Italie 4 km voor Ravenna Op de Pacific werden 17  schepen, waaronder 1 kruiser en 1 transportschip, door vliegtuigen tot zinken gebracht.